Yüz yüze dostluklar vardır;Güneşle ayçiçeğinin dostluğu,böyle bir dostluktur mesela...
Uzak dostluklar vardır;Denizlerin ortasındaki bir adayla,dağların arasındaki bir göl birbirlerinin uzak dostlarıdır.Dostluklarını gündüz kuşlarla,gece yıldızlarla iletirler birbirlerine...
Sessiz dostluklar vardır;Dilsiz bir adamla,duymayan bir başka adamın elleri arasında sessiz bir dostluk oluşur.Her şeyden bahseder sessizce bu eller...
Zorunlu dostluklar vardır;Pazarla pazartesi gününün dostluğu gibi.Pazar ağır bir gündür.Pazartesi hızlı bir gün.Ayak uyduramazlar birbirlerine.Ama dost olarak yan yana durmak zorundadırlar...
Uzun dostluklar vardır; İkindi güneşinin altında uzayan gölgeler birbirlerine kavuşurlar ve uzun boylu bir dostluk oluşur aralarında.
Günün birinde ölen dostluklar vardır;bir bahçe içindeki ahşap ev ile yanı başında duran ceviz ağacının dostluğu gibi. Bir gün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli makineler o bahçeye girip de, bir süre sonra evin ve ceviz ağacının yerinde asık suratlı binalar yükseldiği zaman ölen dostluklar.
Vakitsiz dostluklar vardır; Bir peçete, bir kağıt mendil, vakitsizce dostu oluverir gözlerimizin. Ya da ayrılırken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda gelen dostluktur.
Bakımsız dostluklar vardır ; Zaten var,zaten dostuz deyip yıllarca bir telefonun,birkaç cümlelik mektubun bile çok görüldüğü dostluklar...
Kaynak:sevgi ve şefkat öyküleri/Murat Çiftkaya
Uzak dostluklar vardır;Denizlerin ortasındaki bir adayla,dağların arasındaki bir göl birbirlerinin uzak dostlarıdır.Dostluklarını gündüz kuşlarla,gece yıldızlarla iletirler birbirlerine...
Sessiz dostluklar vardır;Dilsiz bir adamla,duymayan bir başka adamın elleri arasında sessiz bir dostluk oluşur.Her şeyden bahseder sessizce bu eller...
Zorunlu dostluklar vardır;Pazarla pazartesi gününün dostluğu gibi.Pazar ağır bir gündür.Pazartesi hızlı bir gün.Ayak uyduramazlar birbirlerine.Ama dost olarak yan yana durmak zorundadırlar...
Uzun dostluklar vardır; İkindi güneşinin altında uzayan gölgeler birbirlerine kavuşurlar ve uzun boylu bir dostluk oluşur aralarında.
Günün birinde ölen dostluklar vardır;bir bahçe içindeki ahşap ev ile yanı başında duran ceviz ağacının dostluğu gibi. Bir gün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli makineler o bahçeye girip de, bir süre sonra evin ve ceviz ağacının yerinde asık suratlı binalar yükseldiği zaman ölen dostluklar.
Vakitsiz dostluklar vardır; Bir peçete, bir kağıt mendil, vakitsizce dostu oluverir gözlerimizin. Ya da ayrılırken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda gelen dostluktur.
Bakımsız dostluklar vardır ; Zaten var,zaten dostuz deyip yıllarca bir telefonun,birkaç cümlelik mektubun bile çok görüldüğü dostluklar...
Kaynak:sevgi ve şefkat öyküleri/Murat Çiftkaya